عصر دوست داشتنی

نمیدونم شما هم  به اندازه من پنج شنبه ها رو دوست دارید، میدونم که همه میدونید چرا! اما دلم میخواد یک کم احساسمو از این روز سرشار کنم.

عصرپنج شنبه یک عصر دوست داشتنیه، یک روزی که همیشه برام خاطره بوده مهمونیهای خوب، کافی شاپ وقرارهای دوست داشتنی،  خریدهای بی نظیر ، آرایشگاه ، شیطونی و خلاصه آماده شدن برای یک جمعه توپ تا لنگ ظهر خواب!(مثل دخترهای لوس )

 یک نهار پراز کوبیده وپیاز یا شایدم دیزی

بعدشم نه حموم بری، نه خونه تمیز کنی، نه سفره رو جمع کنی ! عجب حالی( مثل پسرهای لات)

  وبعدیک مهمون دلنشین با یک چای عقیق نشان که بعد از ظهر تابستونو به یک صمیمیت دوست داشتنی پیوند میده.

یک گپ  دوستانه با عزیزی که چند وقته ندیدیش،............................ یک موسیقی آروم(مثل آدمهای با شعور)

و حالا پرده دوم .....................

 یک سر به قبرستون، یک مراسم هفت یا شب چله، یک گریه وفین فین تقلبی ،

 یک شام پر توپ وتشر و یک فیلم تکراری تلویزیون!!

یک شب پر از کابوس،  یک صبح پراضطراب که خوابت نمیبره و به همه بدبختیهات فکر میکنی و

 به شنبه که حوصله نداری بری سر کار، به  ظهر جمعه که ناهار نداری، به لباسهای نشسته، به حموم نرفته تازه ممکنه یک کرور مهمونم خودشونو دعوت کنند (اینها تازه خوشبختیهاش بود)

و بعد یک جمعه دلگیر، غروب جمعه که دیگه هممون میشناسیمش، دلتنگ دلتنگ دلتنگ

 و فیلم عصر جمعه که احتمالا کانی مانگاست یا هندی

و بعد شب و فکر یک هفته کار و جواب مدیر و ارباب رجوع 

خب دیگه باید بریم . اگه خوب  زل بزنید به این دو تا پرده میبینید که تعطیلات آخر هفته ما ایرانیها سالادی از تنبلی، بی حوصلگی، خور و خواب وخلاصه تفریحات غیر سالم غیر بهداشتی ،یا خیلی هم ادا در بیاریم میریم درکه و در بند با ضبط دو بانده جواد یساری گوش میدیم

 جوجه کباب و خلاصه بین پرده خوب و بد زندگیمون فاصله چندانی نیست پس همین دلخوشیهای کوچیکو از خودمون نگیریم.

 راستش میخواستم براتون قلمبه سلمبه بنویسم اما دلم نیومد عصر پنج شنبه با این احساسات عجیب و غریب حالتونو بگیرم.

  بی خیال  شما هم خوش باشید تا شنبه که دوباره احساساتم بروز کنه  وحال خودم و بقیه  رو بگیرم .
یا حق