روح عریان

نویسندگی مثل عریان کردن روح میماند(نمیدانم این جمله از خودم است یااز روح عریانی دیگر) در انظار روحهایی که هر کدام به قصدی بر انحناهای لذت بخش آن خیره میشوند.

عریان کردن روح خود یاقهرمان نوشته هایت که در هردو صورت به مناسبت فلسفه عریانی جذاب است. وقتی درون قهرمانهای داستان یا عناصر شعرت نفوذ میکنی و ژرفترین و پنهانترین زوایای وجودشان را به واژه  میکشی انگار در هاله ای از خلسهء هماغوشی ارواحی که واژه هایت را میخوانند فرو میروی.

گروهی به هرزگی آمده اند همانها که عادت دارند به تو برچسبهای سیاسی اجتماعی  فمنیستی ویا اخلاقی بزنند.

عده ای به سرگرمی آمده اند تا با ارواح سرسریشان ژستهای متفکرانه بگیرند همانها که از عریانی چیزی جزبقای نسل نمیدانندو

دیگرانی به عشق بازی آمده اند

همانها که با پیچ وخمهای روح شاعر یا نویسنده همراه میشوند در بستری از بی ریایی با روح شاعرهمخوابه میشوند.فراز و فرود تجربه میکنند و به آرامشی نجیب دست می یابندو این تنها گونه عشق بازیست که سالها و سالها در اوج میماند و یا بارها و بارها به اوج میرسد .یا شاید تنها معاشقه ایست  که واسطه ای از نوع واژه دارد وقتی چیزی از جنس روح میخواهد درهم بیاویزد چاره ای جز واسطه گری اشیا ءو پدیده های فیزیکی ندارد .

ازواژه گفتم وشاید از ترکیب واژه هایی که لحظه لحظه لذت هماغوشیت  را بیشتر و بیشتر میکنند.

" وقتی واژه های کتابهای کریستین بوبن را مزه مزه میکنم مثل بیخودی شراب میماند!گس و سکرآور. گاهی کتابش را میبندم تا خوشی لحظه هایم جاودان بماندودوباره از نو جرعه ای مینوشم "

و وقتی که سالهای سال خوانندگانی کتابهایی را میجوندو سطوری جاودان میشوند. میتوانید لذت نویسنده را از این بازی روحش با روحهای سرگردان دنیا حس کنید.آری روح سرکش و خیانتکار آدمها روزی هزاران بار خیانت میکندبا هرزگیهای که با ارواح دیگر میکندو لذت این خیانت است که تشنگی پایان ناپذیرش را سیراب میکند.

و نویسنده اینگونه عریان میشود در پیش چشمهای حریص همه ارواحی که خودشان را پنهان کرده اند تا بر ارواح پنهان دیگری جذاب باشند.

وقتی از کتابی لذت میبرید و لختی در آرامش آفریده ای از جنس واژه، از هیاهوی روزمرگی رها میشوید. یادتان باشد که زمانی خاص. روحی در خلق این آرامش ظهور داشته است .نه که به تحسین  نویسنده براییدبلکه در احساس نابش بپیچید و لذت ببرید. واژه ها را ببلعید و خود را در آغوش گرم و عمیقش رها کنید وباز شاید از نو  با قهرمانی دیگر نویسنده ای دیگر و بستری دیگر از شعور مخاطبی که به شعور خلاقانه نویسنده ای نزدیک شده است به اوج برسید.

واما حاصل این هماغوشی روحها چیست روحهای سرکش خیانتکار.............. فرزندانی از جنس آرامش،انگیزه ،خلاقیت،آگاهی، شعوریا خلسه های جاودانی که هیچ باده هزارساله ای را یارای آفریدنش نیست.

و دیگر شما رابا هیچ تکنولوژی توان ممانعت از تولد این فرزندان نیست. البته  اگر هماغوشی عاشقانه تان مثل بسترهای یخزده شریک جسمتان نباشدو هرچه ازاین کودکان بپرورید بازهم جوامع گمراه انسانی نیازمند این نوع عشقبازیهای بی حدو حصر میباشند.

و اما من به فعل مضارع دلم میخواهد بنویسم اما میدانم که عریانی سخت است و غریب ،قهرمانهای قصه های من هم جامه از روح خود نمی گیرند.مثل خود من پیچیده اند در خودشان در اجتماعشان در آبرویشان و در همه آنچه که یک عمر جز حسرت و ناخوشی چیزی برایشان نداشته است. اما روزی رها خواهم شد و خواهم نوشتتتتتتتتتتتتتت

 وقهرمانهایی انتخاب میکنم که سیال باشند و رها مثل جریان گرده های  بی حیای درختان دربهار بر شانه باد قاصد تا پیغام تولدی دیگر باشد. آدمهای قصه های من حتما شمایید. معلمم دوستم پدرم خواهرم  عشقهای نافرجامم و من نقابهایتان را برخواهم داشت تا عریانی را با من تجربه کنید.

"کتاب دیوانه بازی کریستین بوبن را بخوانید تا لذت دیوانه بازی را با روح بی نظیر  این نویسنده فرانسوی احساس کنید"