طرح تازه

 مهربانترین بیا که روح خسته ام  

 چشمهای روشن  ترا بهانه می کند  

نازنین من بیا  که باد، عطر گیسوی ترا

با تمام کوله بار مهربانیت روانه می کند

بهترین من بیا که رود، شعر رفتن ترا

در تمام روح سر کشم ترانه میکند

دلنشین من بیا که کوه، اوج استواری ترا

در حضیض شانه های خسته ام جوانه میکند

وقت آمدن  بدان  که قلب من در تمام سرزمین مهر

  رنگی از وفا ندیده است 

گوش من به اتهام عشق تو

                                  سرزنش ز مدعی شنیده است

جان من به اعتماد  مهر تو

دل ز مهر دیگری، بریده است

 نازنین و بهترین و دلنشینترین بهانه ام

بمان که

 عشق، طرح تازه ای کشیده است